Dół masowych mordów

Jest to najlepiej zachowany i jednocześnie najgłębszy dół egzekucyjny o średnicy 29 m, w którym wyraźnie widoczna jest struktura wałów oraz otwory strzelnicze. Dół opasuje platforma. Na niej po całym obwodzie wykonane było drewniane podłoże, na którym ustawiali się członkowie Wileńskiego Oddziału Specjalnego SD. Przy wejściu do dołu, na wałach po obu stronach, również wykonane były okrągłe platformy dla jednej osoby – prawdopodobnie punkty obserwacyjne, na których wartowali strażnicy obserwujący sytuację oraz mający rozkaz strzelania do ofiar, gdyby te zaczęły uciekać.

W ramach realizacji sowieckiego projektu uporządkowania pod względem architektonicznym Parku Pamięci w Ponarach, w 1985 r. w dole ustawiono kamienny znak informacyjny z napisem w językach litewskim i rosyjskim mówiący o tym, że: „tu palono ciała wykopane z miejsc egzekucji”. Napis nie jest dokładny, ponieważ ekshumowanych szczątków ofiar nie palono w dołach, tylko wyjmowano i układano obok dołów do spalenia na stosach o wysokości 4–5 m. Popioły ofiar zsypywano z powrotem do dołu albo obok dołów mieszano z piaskiem.